I dlatego zanim stąd odejdę, proszę was
- abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska,
raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością
- taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,
- abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
- abyście nie podcinali sami korzeni, z których wyrastamy.
Proszę was
- abyście mieli ufność nawet wbrew każdej waszej słabości,
- abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego,
u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdywało,
- abyście od Niego nigdy nie odstąpili,
- abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On wyzwala człowieka,
- abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa,
która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu.
Proszę was o to...
Jan Paweł II w 1979 roku na krakowskich Błoniach podczas wielkiego
Bierzmowania Narodu.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz